Zeeschildpadden
Eén van de mooiste, maar tegelijk ook wel vreemde, dieren die je langs de koraalriffen regelmatig tegen het lijf zwemt is de zeeschildpad. Het lijkt wel of ze je voorbij vliegen, met hun voorpoten die op vleugels lijken. De ontmoeting met dit dier doet je dromen van vrijheid … maar wisten jullie dat deze dieren afstammen uit de tijd van de dinosauriërs ?
Er bestaan 265 soorten schildpadden, hiervan leven er 7 in de zee :
- Soepschildpad of groene zeeschildpad — rond de evenaar
- Lederschildpad — van de tropen tot in koud water
- Karetschildpad — bij koraalriffen
- Dikkopschildpad of onechte karetschildpad — in koelere zeeën
- Flatback zeeschildpad — bij Australië
- Olive Ridley dwergschildpad of Warana — wereldwijd Kemps Ridley zeeschildpad — Golf van Mexico
Schildpadden zijn reptielen, koudbloedig en leggen eieren. Zij hebben een opvallende huid, bestaande uit schubben van hoorn met daaronder een laag van bot, deze twee vormen samen het schild. twee vormen samen het schild.
“Zo traag als een schildpad”, dat wordt heel vaak gezegd, doch een groene zeeschildpad bijvoorbeeld haalt snelheden tot 35 kilometer per uur. Men kan nog moeilijk zeggen dat dit traag is. Met zijn lange, op roeispanen gelijkende, voorpoten kan ze veel kracht zetten. Hun schild is ook meer gestroomlijnd dan bij hun broertjes op het land. In tegenstelling tot landschildpadden zijn ze niet in staat hun kop volledig in te trekken.
Verschillende soorten, verschillende leefgebieden … logischerwijze dus ook verschillende leefgewoontes. Zo halen ze hun voedsel allemaal uit de zee, maar de ene eet graag oesters, de andere duikt naar diepere wateren om kwallen te vinden en de voor ons meest bekende, de karetschildpad eet sponzen die op de koraalriffen groeien. Alleen de groene zeeschildpad is ‘vegetarisch’, zij eet geen andere dieren en voedt zich met planten en zeegras.
Zeeschildpadden komen alleen aan land om hun eitjes te leggen, zij leggen hiervoor tot 100.000 km af, naar het strand waar zij zelf geboren werden. Het is een moeilijke taak, een zeeschildpad kan nl. moeilijk lopen. De vrouwtjes graven een kuil waarin ze hun op kleine pingponballetjes lijkende eitje leggen. Per keer leggen zij gemiddeld 100 eitjes, dit aantal kan oplopen tot 200 stuks. De zon doet het verdere broedwerk en bepaalt ook of er jongens dan wel meisjes uitkomen. Hoe warmer, hoe meer meisjes. Na 55 tot 75 dagen komen de eitjes uit, eens donker, zetten de kleintjes het op een lopen naar de zee. Degenen die het halen leven er van kleine zeedieren of zijn zelf voedsel voor andere zeedieren of vogels. Van de duizenden jonge schildpadjes worden er maar enkele volwassen, wat minstens 10 en soms wel 50 jaar duurt. Zij hebben dan toch nog een lage tijd voor de boeg, want zeeschildpadden kunnen meer dan 100 jaar oud worden.
Copyright : Eric Duton